Het pakken is in volle gang. Vandaag komt de auto terug van de garage waar het onderhoud en de laatste aanpassingen voor de reis gedaan zijn. Dan kunnen we zien hoeveel spullen we thuis moeten laten als we zelf ook nog mee willen. Verder is het huis een chaos: overal reisspullen, huisraad gedeeltelijk ingepakt om ruimte te maken voor onze zoon.

De route en papieren zijn nog spannend: eindelijk hebben we iemand gesproken van de Saoedische ambassade, maar we hebben nog niet meer informatie over ons visum. De ontwikkelingen in Egypte zijn natuurlijk zorgelijk. Weliswaar hebben we nog enkele maanden voor we door Egypte zouden willen gaan, maar het begint er steeds meer op te lijken dat Egypte een no-go-area wordt.

We hebben weer een paar mijlpalen bereikt: het Carnet is binnen en we hebben alle vaccinaties gehad. De laatste aanpassingen aan de camper zijn ongeveer afgerond en we hebben een nieuwe afspraak gemaakt met een andere de garage. We hebben besloten om het visum voor Iran in Istanboel op te halen in plaats van in Den Haag. We hadden even geen rekening gehouden met alle islamitische feestdagen rond Ramadan en met de langere levertijd die daarvan het gevolg is. De wijziging kost wel € 80 extra, maar het alternatief was om nu twee weken in Nederland te gaan zitten wachten. Voor de zekerheid hebben we ook eens uitgezocht wat het betekent om de auto van Dubai naar Mombasa te laten varen.  Er gaat eens in de twee weken een boot en hij doet er acht tot tien dagen over.  Dat lijkt dus een redelijk alternatief.

We zijn nu ook volop bezig om het huis leeg te maken voor bewoning door onze zoon.

Langzamerhand moeten alle tijdkritische dingen op hun plek vallen. De dingen die we zelf in de hand hebben lopen wel: de auto gepimpt en laatste dingen van binnen geregeld, plannen voor het afscheid beginnen vorm te krijgen, medische dingen worden geregeld.

Toch wordt het nog spannend: de situatie in Egypte dwingt ons steeds nadrukkelijker naar alternatieven te kijken. We horen niets van onze visumaanvraag voor Saoedi Arabië en de ambassade daar heeft alleen een automatische telefoonbeantwoorder die het maar in 30% van de gevallen doet.  Via vroegere zakelijke contacten proberen we op een andere manier aan een visum te komen. ook informeren we voor de zekerheid maar eens naar de boot van Dubai naar Mombasa.

Ook moeten we opeens nog aan de bak om de auto technisch voorbereid te krijgen. Hoewel we een afspraak hadden staan we voor de geplande onderhoudsbeurt voor een dichte deur wegens vakantie en blijken ook de meeste alternatieve aanbieders gelijktijdig vakantie te hebben.

Natuurlijk, de gestelde vertrekdatum is niet heilig, maar als je die eenmaal in je hoofd hebt wil je ook weg.