Langzamerhand moeten alle tijdkritische dingen op hun plek vallen. De dingen die we zelf in de hand hebben lopen wel: de auto gepimpt en laatste dingen van binnen geregeld, plannen voor het afscheid beginnen vorm te krijgen, medische dingen worden geregeld.

Toch wordt het nog spannend: de situatie in Egypte dwingt ons steeds nadrukkelijker naar alternatieven te kijken. We horen niets van onze visumaanvraag voor Saoedi Arabië en de ambassade daar heeft alleen een automatische telefoonbeantwoorder die het maar in 30% van de gevallen doet.  Via vroegere zakelijke contacten proberen we op een andere manier aan een visum te komen. ook informeren we voor de zekerheid maar eens naar de boot van Dubai naar Mombasa.

Ook moeten we opeens nog aan de bak om de auto technisch voorbereid te krijgen. Hoewel we een afspraak hadden staan we voor de geplande onderhoudsbeurt voor een dichte deur wegens vakantie en blijken ook de meeste alternatieve aanbieders gelijktijdig vakantie te hebben.

Natuurlijk, de gestelde vertrekdatum is niet heilig, maar als je die eenmaal in je hoofd hebt wil je ook weg.

We hebben aanzienlijke promotie gemaakt sinds vorig jaar en mogen Dappere Dodo nu in de hal direct naast de plek waar de voordrachten zijn tentoonstellen. Een prima gelegenheid om speciale spullen te kopen. We schaffen bij Tour Factory  een boven-console, een ontzettend handige zaag en spiegelsteelverlengers aan, bij de winkel van de LandCruiser club een pedaalslot en bij de Sleepkabelshop een boomlint en een sleepharp. We kunnen ook weer eens bij anderen na vragen hoe zij specifieke problemen hebben opgelost en we ontmoeten onze snel groeiende kring van kennissen weer. We maken ook alvast kennis met de meeste deelnemers aan de Dordogne-trip.

Van tevoren de auto goed gepoetst en in de was gezet voor deze gelegenheid.

Na de off-road training van een paar weken geleden nu eens zelf oefenen. Het off-road weekend van de LandCruiser Club, weer in Fürstenau, is hier perfect geschikt voor. De video van het weekend kun je hier vinden.

Donderdagavond al vertrokken en de rit gecombineerd met een bezoek aan Innovation Campers in Lienen. Afspraken gemaakt over het oplossen van de probleempjes die we tijdens onze trip naar Marokko gevonden hebben en tienduizend vragen gesteld over van alles, nu we een beetje beginnen te begrijpen waar het allemaal over gaat. Het verloopt heel constructief. We trekken twee dagen uit op de heenreis van onze trip naar het noorden begin mei.

Daarna naar Fürstenau. Onderweg maken we nog een wandeling in het Teutoburger Wald. Erg koud maar toch mooi. Prima sfeer in het kamp van de LandCruiser club en een uitstekende organisatie.  De Nederlandse jeep-club staan naast ons. We bouwen langzaam op en rijden uiteindelijk ongeveer dezelfde moeilijkheidsgraad als tijdens de training. Ook Margriet rijdt nu flinke stukken. We zijn wel weer blij dat we een kachel hebben. We horen zondagochtend dat het -8 graden C geweest is en hebben het 's nachts voor het eerst koud gehad. We hebben medelijden met alle kampeerders.

Een van de vereiste voorbereidingen is het volgen van een off-road training. Daarom doen we mee met de training van de LandCruiser club in Fürstenau. We zullen ook nog meedoen aan het off-road weekend van de LandCruiser club, zodat we zelf kunnen oefenen. Bovendien hebben we besloten onze volgende grote trip te beginnen met de trip van de LandCruiser club naar de Dordogne.

De training was een uiterst nuttige ervaring om de basishandelingen te leren en knoppen in de auto te gebruiken die je anders nooit gebruikt. Het blijkt dat dingen die moeilijk lijken eigenlijk heel eenvoudig zijn, terwijl je je op dingen die niet zo moeilijk lijken verkijkt.

De klapper kwam toen een van de auto's vast kwam te zitten, net nadat wij er zelf ternauwernood doorheen waren gekomen: zijn bladveer linksachter op een boomstronk en zijn rechter achterwiel in een gat  voor een boomstam. Er waren drie auto's met lieren, een krikzak, een stel zandplaten en een heleboel stuurlui aan de wal (maar gelukkig ook een paar op zee) voor nodig om de boel weer los te krijgen. Uitstekend om het gebruik van lieren en luchtzak eens in de praktijk te zien. We waren eigenlijk niet van plan geweest er een mee te nemen, omdat het een vrij groot pakket is, maar hij kwam nu toch wel erg van pas. Ook is wat ons betreft het besluit genomen dat de lier weer terug op de auto gaat.

Hier is een YouTube-filmpje van de training.

Vandaag gebeld door de belastingdienst. Of we konden aantonen dat de auto een People Mover Hardtop Long  of zoiets is. Het ging natuurlijk over de minimale hoogte van 1,30 m.  Het is dus duidelijk nog geen gelopen race. Volg hier de rest.

Een van de openstaande projecten was om de auto in onze garage te krijgen.  De hoogte was het meest kritisch. In elk geval moest de garagedeur vervangen worden omdat hij niet tot de volle garagehoogte open ging. Na uitgebreid meten waren we tot de conclusie gekomen dat we zonder  de banden leeg te laten lopen ongeveer 1 cm (!) speling hadden. Héél voorzichtig de auto naar binnen gereden en voor de zekerheid nog maar de reservewielen achterin gelegd. En ja, het past net! Straks ook nog eens kijken als de tank leeg is, dat scheelt een kilo of 60 -70. Ook de fietsen die we in de garage willen hebben passen nog.

We zijn nog verder aan het klussen geweest. De achteruitrijdcamera werkt nu en ook de standkachel doet het prima. We ontdekken ook wat probleempjes: de slang waardoor de diesel uit de reservetank naar de hoofdtank wordt gepompt is versleten en blijkt te lekken als de tank helemaal vol is. Toyota voert een noodreparatie uit, maar er zal nog wel geknutseld moeten worden. ook blijkt dat de rubberen rand van het fotoluik niet helemaal waterdicht is als de auto lang met dicht dak in de regen staat, zodat het water op het dak blijft staan.

Deze week viel het kentekenbewijs in de bus. Het was even schrikken omdat er "Personenauto" op staat en geen "Kampeerauto", maar de code "M1 SA" geeft aan dat het echt een kampeerauto is. We laten de nummerplaten maken en monteren ze, we vragen de verzekering aan en we vragen het belastingtarief kampeerauto's aan. Dat laatste duurt een week of zes to acht, maar we mogen wel rijden en hoeven de wegenbelasting nog niet te betalen.

De afspraak voor de APK was al gemaakt bij Toyota en ook hier oogt de wagen weer veel bekijks en vragen. Maar ook hier de bevestiging dat de auto er goed uitziet. We komen de APK probleemloos door.

We kunnen nu dus eindelijk de weg op!

Het is redelijk wat gedoe, maar tot nu toe is alles boven verwachting soepel verlopen.

Onderhand in het weekend de radio Nederlands geleerd en bezig geweest om uit te zoeken wat er met de achteruitrijdcamera aan de hand is. Hij werkte niet bij aflevering (was ook zo afgesproken dat hij niet gerepareerd zou worden), maar is toch wel erg handig. Inmiddels vastgesteld dat de oorzaak een onderbreking in de kabel tussen camera en monitor moet zijn.

Vandaag de keuring. De keuring zelf begint om acht uur. We plakken de zelfgemaakte nummerborden op en vertrekken op tijd: we zijn er om half acht.

De keurmeester is meteen enthousiast over de auto. Hij heeft net zoveel belangstelling voor ons verhaal als voor de meting en sluit af met de mededeling dat het er prima uitziet. De auto weegt 2880 kg en valt daarmee in de gewichtsklasse 2851 t/m 2950 kg. Zouden we er 70 kg afgesloopt hebben of is de weekendactie voor niets geweest?

Daarna langs de douane. We overhandigen de BPM-berekening die een blik van bewondering uitlokt. Hoewel het een simpele excel van eigen fabrikaat is ziet hij, met de formules die we ernaast gezet hebben om bij discussie te kunnen laten zien wat we gedaan hebben, er toch wel indrukwekkend uit. Na een kwartiertje krijgen we te horen dat de berekening klopt en dat we de factuur per e-mail thuisgestuurd krijgen.

We hadden gisteren al even de belastingdienst gebeld over de wegenbelasting voor campers. Dat is verder alleen een papieren kwestie, dus alle metingen hebben we met succes afgesloten. Nu wachten op het kentekenbewijs en APK, dan mogen we rondrijden.

Aanstaande dinsdag naar de keuring, dus nu zaterdag de laatste voorbereiding. Vooral willen we proberen er nog wat overbodig gewicht af te slopen, want dat komt ieder jaar terug in de wegenbelasting. De belangrijkste onderdelen zijn de trekhaak en de lier. Geen sinecure, want behalve dat het de hele dag giet hebben we allerlei gereedschap en ander spul nodig dat we niet hebben. Maar nadat we vier keer bij de bouwmarkt geweest zijn krijgen we in elk geval de trekhaak eraf.

Zondagochtend vroeg verder. Het gaat duidelijk beter. De zon schijnt, we hebben het nodige gereedschap en ook de handigheid neemt toe. De lier krijgen we er redelijk vlot af en ook de verstralers nemen we maar mee evenals losse spullen binnen.

De auto gedraagt zich als een tijger in een klein hok in de dierentuin: hij mag de openbare weg niet op dus we kunnen hem alleen een meter heen en weer rijden: naar voren om het tuinhek open te krijgen en naar achteren om de garage open te krijgen.

Volgende week moet de auto naar de keuring, dus er moeten voorbereidingen getroffen worden. De binnenhoogte nog maar eens extra zorgvuldig nagemeten in verband met de camperkeuring; gelukkig halen we inderdaad de 1,30 meter. Ook alvast eens gekeken welke gewichtige onderdelen we thuis kunnen laten. In elk geval moeten de lier en de trekhaar eraf.

We willen de auto ook binnen kunnen zetten in onze garage, maar de hoogte is heel kritisch. ook hier nog een keer heel zorgvuldig gemeten. De garagedeur moet in elk geval vervangen worden, maar dan nog komen we een halve centimeter (echt waar) te kort. Dit wordt dus oefenen in het container laden. We zullen het met extra gewicht achterin net redden; desnoods halen we anders voorlopig de zonnepanelen eraf.

Het eerste papierwerk klaargemaakt:

• Aanvraag gedaan bij de RDW voor de keuring. We hebben nu een tweede kenteken ontvangen, althans het nummer. Het nummerbord mogen we zelf maken
• De BPM uitgerekend en het formulier daarvoor ingevuld
• Verzekering aangevraagd voor de keuringsdag