Voordat we echt op de terugweg gaan bekijken we Peniscola, een leuk oud plaatsje met een mooie burcht. We genieten vooral van de zon, want we horen van iedereen dat het weer in Nederland weer slecht is. Daarna op pad. Het eerste stuk geen peaje, maar na lunch aan zee (de allerlaatste keer zon) gaan we toch kilometers maken. Bij Barcelona slaat het weer om: om kwart over vier drinken we nog koffie in de zon, om kwart over vijf rijden we door de sneeuw. We eindigen net over de Franse grens.

's avonds hebben we nog even internet bekeken. We zien berichten dat mensen al acht uur vaststaan in de sneeuw tussen Parijs en Lille en dat er 2500 auto's vastzitten. We proberen te achterhalen wat dat voor ons betekent. We hadden al besloten om via de oostkant van Frankrijk te gaan. Daar lijkt het probleem kleiner. We kiezen voor de zekerheid wel voor de peage in plaats van voor de route door het Centraal Massief die we eerst op het oog hadden. Hoewel er wel sneeuw ligt blijft het de hele dag droog. We komen zonder oponthoud tot Langres. We eindigen op een camping die zo nieuw is dat er wel elektriciteit is, maar douches en toiletten nog aangelegd worden. Ze laten ons wel € 10 betalen. We overwegen nog even op te stappen omdat we ons afgezet voelen, maar besluiten dat dat te veel moeite is.

's ochtend werkt het kooktoestel niet meer. Gelukkig hebben we nog campinggas en is het de laatste dag, anders was het erg vervelend geweest. We denken dat hij schoongemaakt moet worden, maar dat is waarschijnlijk geen triviale operatie. We rijden snel door naar huis.

Na heerlijke dagen in Ouzoud is de volgende stop Rabat. We rijden via mooie kleine weggetjes. Hier is het voorjaar al volop te zien, met veel bloemen. De camping die we gepland hebben blijkt niet meer te bestaan. We kunnen op een afgesloten parkeerterrein bij een hotel staan, met een zwembad voor onszelf (leuk voor de foto, te koud om te zwemmen).

We bekijken Rabat, het heeft een mooie medina. 's middags rijden we verder naar het noorden. Omdat de OSM (Open Street Maps) van Marokko verre van volledig zijn, laat de navigatie het afweten. In Kenitra verdwalen we voor het eerst serieus.  Tenslotte komen we toch in Moulay Bousselham.

De hoge golven op de oceaan zijn prachtig. Moulay Bousselman heeft een lagune waar flamingo's en andere vogels zijn. We besluiten tot een boottochtje over de lagune. We zien vogels, maar geen flamingo's. Als we varen wordt de lucht steeds grijzen; daarom moeten we halsoverkop terug. We staan net voor het gaat gieten weer aan land.

We gaan door naar Larache. Larache was een belangrijke plaats voor de Spanjaarden. Het centrale plein ademt een Spaanse sfeer en er wordt ook nog veel Spaans gesproken.

De volgende stop is Asilah. Het is een ommuurde plaats met een mooie medina. De huizen zijn in pasteltinten geverfd.

We eindigen bij de "Grotten van Hercules", vlak bij Tanger. Het blijkt een prima plek te zijn om (goedkoop) vis te gaan eten.

De volgende dag gaan we eerst even naar Cap  Spartel, het meest noordwestelijke punt van Afrika en daarna naar de Grotten van Hercules. De grot is in het verleden uitgehouwen om molenstenen te maken. De kaap is matig door het grijze weer, maar de grot is prachtig. In het gat naar zee komen de oceaangolven meters hoog.

De hele dag regent het. We rijden naar Ceuta en varen naar Europa over een zee die veel wilder is dan de heenweg. Om vier uur beginnen we eindelijk serieus te rijden. We bereiken Granada.

De volgende dag verder richting huis. We willen kilometers maken en rijden een flink stuk autoweg; het eerste stuk door de bergen. De camping bij Valencia heeft drie plaatsen voor gelegenheidskampeerders en is verder tjokvol met huisjes. Het is ons een raadsel wat mensen beweegt hier zo te gaan zitten

We besluiten met de auto naar Valencia te gaan omdat we nog boodschappen willen doen. Het is het gebruikelijke probleem: parkeergarages genoeg, maar daar zijn we te hoog voor. Uiteindelijk vinden we een parkeerplaats, nog redelijk dicht bij het centrum. Het is een mooie stad die aan Barcelona doet denken. De Mercado Municipal is in tegenstelling to veel andere plaatsen nog volop in beweging; hij heeft wel een facelift gehad. Het is geweldig om alle vis en hammen te zien. Sommige ham is wel hel speciaal: € 15 per ons.

We besluiten tot een passende lunch (met paella - paella is tenslotte uitgevonden in Valencia) en horen dat er om twee uur iets te doen is op een naburig plein. We begrijpen niet wat het is, alleen dat het lawaaierig is. Het heeft met de "Fallas" te maken. De Fallas is een feest dat eens per jaar gehouden wordt en waarbij prachtige poppen gemaakt worden. We zijn helaas een week te vroeg, maar we zien wel een pop in opbouw.

Het hele plein waar "de gebeurtenis" is en alle straten eromheen zijn volgestroomd met mensen. Het midden van het plein is afgezet met een hek van zes meter hoog. Iedere tien meter staat een rodekruismedewerker. Handige verkopers houden bordjes "koud bier 1 Euro" omhoog en verkopen blikjes uit rugzakken. Om twee uur precies loopt een belangrijk kijkende man in een blauw jasje en veel badges naar het hek en nu wordt duidelijk wat de gebeurtenis is: een gigantisch vuurwerk. Vuurwerk midden op de dag is volgens een folder uniek in de wereld (niet zo'n wonder, wie gaat er nu vuurwerk afsteken midden op de dag als je het niet kunt zien?). Te zien is er inderdaad niet veel, behalve mist die het karakter heeft van een zonsverduistering, maar te horen des te meer. Na een kwartiertje stopt het en de massa verspreid zich. De afvalopruimwagentjes staan al klaar om de blikjes weg te vegen. We lezen dat in deze periode bijna dagelijks zo'n vuurwerk plaatsvindt.

We bekijken de stad nog even en gaan onze boodschappen doen. De Carrefour heeft een prima parkeerplaats, maar weer met toegangspoortjes die te laag zijn.

Onze camping ligt in een natuurgebied bij een lagune waar veel vogels zouden zitten. op zondagmorgen maken we een wandeling naar de lagune, maar we zien alleen landbouwgebied met sloten. We verdenken e Hedwigelobby ervan ook hier te hebben toegeslagen. We lopen terug langs het strand met prachtig uitzicht op de havenkranen van Valencia. Het blijkt dat we kaart die we hebben niet klopt: de lagune is er wel, alleen net iets verder dan we gewandeld zijn. Op maandag voor ons vertrek rijden we er even langs. We zien het water wel, maar nauwelijks vogels.

We gaan verder naar het noorden, maar we willen niet alleen maar autoweg rijden. We kiezen een route meer door het binnenland met een paar stops in mooie middeleeuwse plaatsjes.

Nog twee rustige dagen in Ouzoud. We zijn van plan om op zondag weg te gaan, maar we oren dat het de laatste mooie dag is voor vier dagen regen. We besluiten daarom van het mooie weer te genieten in plaats van in de auto te zitten. Op zaterdag eerst een lunch bij de waterval, daarna een wandeling rondom de waterval, 's zondags een wandeling naar de bron van de rivier. De omgeving is prachtig en afwisselend.

Het weer is prachtig. We maken een wandeling naar een dorpje dat 900 jaar oud is, door prachtige natuur. Het is met veel klimmen en dalen over soms smalle paadjes. In het dorp ontmoeten we een Australische die we al eerder op de camping gezien hadden. Ze nodigt ons uit in haar huis in het dorp. Ze is bezig een huis waarvan delen ook 900 jaar oud zijn te restaureren, een project waar ze al vier jaar mee bezig is.