De eerste dag in Puumala is een matig succes. De hele dag een grijze lucht en veel buien, veel slechter dan voorspeld. We lezen en we computeren op de camping, hoewel internet door het slechte weer ook slecht functioneert. We doen even boodschappen en lopen daarna een winkel binnen die in Australië "General Store" zou heten, met een assortiment dat varieert van visspullen en elektronica tot ondergoed en CD's.  Uit principe kijken we even bij de huishoudelijke artikelen (andere landen, andere spullen, soms heel nuttige dingen). We struikelen vrijwel letterlijk over een "Dutch Oven", een ding waar we in Nederland zonder succes uitgebreid naar gezocht hebben. Een Dutch Oven is een gietijzeren pan op pootjes met een speciaal deksel waarop houtskool gelegd kan worden. Hij kan onder andere gebruikt worden om brood mee te bakken.

De volgende dag is het weer wat beter. We willen fietsen huren, maar de fietsen op de camping zijn te gammel. Dan maar een stukje rijden naar de hiking trail die op een kaartje staat dat we gekregen hebben. De doen een paar pogingen om de trail te lopen, maar vinden hem niet, alleen stukjes ski-trail die dan opeens in de bush eindigen. Terug op de camping de Dutch Oven geprobeerd. Hij doet het prima. We raken in gesprek met een Duits paar dat een week lang rondvaart in een eigen vouwkano en kans ziet daarin alles (tent, kleding, eten, drinkwater, ...) op miraculeuze wijze mee te nemen en er dan ook zelf nog bij past.

De laatste dag strakblauwe lucht.  We huren een kano en peddelen twee uur over het meer naast de camping. Prachtig, maar helaas betrekt de lucht alweer.

Helaas betrekt de lucht 's middags alweer. We rijden via kleine, rustige weggetjes naar Tampere.  Gigantische camping. We staan mooi aan het meer, maar ver van alle faciliteiten. Het hoost de hele avond en we hebben dus weinig aan de mooie plek. Gelukkig hebben Finse campings goed voorziene keukens, dus daar koken en eten we.

De volgende dag regent het nog steeds, dus we besluiten door te gaan maar Turku. Bij nadere beschouwing heeft Tampere toch niet zoveel bezienswaardigs. De camping in Turku is zo groot dat we met de stadsbus van de receptie naar de camper kunnen (echt waar, hij stopt bij beide voor de deur).

Op de geplande dat in Turku eindelijk weer eens mooi weer. We gaan Turku in. Eerst langs de markt. Wat is alles duur! 's middags naar het historische stuk. We lopen ook nog tegen een orthodoxe kerkdienst aan. De voorganger en kerkgangers lijken allemaal Ethiopiërs.

Om zes uur op, om kwart over acht gaat de boot naar Stockholm. We nemen een buffetlunch om onze trouwdag morgen te vieren. Het is een goede onderbreking van elf uur op de boot, hoewel de overtocht heel moois is. Je hebt geen moment het idee op zee te varen, voortduren zie je land, meestal heel dichtbij. We hebben gelukkig een tafel met een stopcontact veroverd (ongeveer de enige op de boot) en er is in of meer internet, dus we kunnen de tijd nog nuttig besteden met onze computers. 

We gaan naar een camping net buiten Stockholm om morgen de spits voor te zijn. Helaas, we komen om tien over zeven aan, samen met nog twee andere campers en ze zijn om zeven uur dicht. We bellen, maar ze laten zich niet overhalen. We besluiten dan maar als goede Hollanders  op de  parkeerplaats voor de camping te gaan staan en wel het sanitair te gebruiken. Waarschijnlijk zijn we niet de eersten met dit idee, want al het sanitair zit op slot. Gelukkig zijn we helemaal ingericht om onszelf te redden.

Helaas...  Om elf uur verschijnt er iemand van het park die ons vertelt dat we er niet mogen staan en een boete van vijftig Euro riskeren. Volgens hem is er een voetbalveld vlakbij waar we kunnen staan. We overwegen hem te laten praten, maar besluiten uiteindelijk toch weg te gaan. Bij het voetbalveld staan groepjes mannen, types waar je niet de dicht bij in de buurt wilt komen. Verder dus. Na een half uur rijden vinden we uiteindelijk een plekje bij een soort jachthaven. Daar worden we met rust gelaten.

Door naar Denemarken. We willen kilometers maken, dus we zijn om half acht weg. Mooi weer, het schiet goed op. We besluiten om de veerboot van Zweden naar Denemarken te nemen in de hoop dat hij goedkoper is dan de brug. Dat valt niet mee, prijzen blijven raadsels: voor vijftien minuten varen betalen we € 55, voor elf uur van Helsinki naar Stockholm € 155. Onze trouwdag zelf vieren we in stijl: de lunch op een parkeerplaats langs de  autoweg en trekrijst voor het diner. We vinden een mooie camping in Roskilden, natuurlijk aan een meer. 

Roskilden is sfeervol in het mooie weer.  We bekijken de plaats en gaan daarna naar het Vikingschepenmuseum. Mooie reconstructies en opgravingen gebaseerd op zes schepen die als havenblokkade door Deense Vikingen afgezonken waren.

Daarna naar het openluchtmuseum. Heel groot (42 Ha totaal), met weilanden en bouwland tussen de tentoongestelde gebouwen etc. Helaas hebben we weinig tijd, zeker als we door de afstanden nog verkeerd lopen. Het park is heel mooi onderhouden en authentiek.  We zien een paar demonstraties, vooral het pottenbakken is interessant.

We moeten 680 km rijden om in Lienen te komen bij Innovation Campers, maar nog een paar laatste voorbereidingen voor de grote reis gedaan zullen worden. Vroeg weg, en het schiet goed op. We staan weer op de camping in Lienen waar we als drie keer eerder geweest zijn.

Innovation Campers bouwt nieuwe accu's in en voert nog een paar andere aanpassingen uit. Rond half twee zijn we we en daarmee nog op een redelijke tijd thuis

We bekijken Tartu, de tweede stad van Estland met de oudste universiteit. Vriendelijke sfeer, zeker in het zonnetje. De botanische tuin is niet spectaculair, het lijkt op een tuincentrum in Nederland.

Door naar Lahemaa National Park, het grootste nationale park van Estland, in het noorden tegen de kust.Op de camping staan interessante auto's: een HZJ 75 uit Australië en een tot camper omgebouwde "Maltezer Kreuz" ambulance met Nederlands kenteken. De HZJ 75 is van Nick en Mary Jane. Ze zijn vanaf Wladiwostok onderweg naar west Europa en zullen daar nog rondtrekken en in Nederland familie bezoeken. Ze overnachten in een tent of als he koud is in hotels. Als we het zien zijn we wel weer blii met Dappere Dodo. Hun verhaal om aan een Russisch visum te komen is afschrikwekkend en leerzaam. We huren fietsen en maken een prachtige tocht door het park.

De volgende dag doen we het rustig aan. We rijden met de auto een eindje verderop in het park en maken daar nog een wandeling,gedeeltelijk door het bos en gedeeltelijk langs de kust. Opvallend zijn de grote zwerfkeien. We lezen ook verbijsterende verhalen over de Sowvettijd: een dorp aan de kust dat om onduidelijke redenen helemaal van zee werd afgegrendeld en daarbij de middelen van bestaan ontnam, zodat 80% van de bevolking vertrok.

De derde dag in het park is het weer minder en de voorspelling voor 's middags is niet gunstig. We maken 's ochtends nog een derde wandeling, eerst langs de kust, waarbij we verschillende wachttorens in desolate toestand zien, daarna door het bos, met veel van het langzamerhand overbekende zoemende en stekende "wildlife".

's middags rijden we door naar Tallinn, naar een camping bij de Jachthaven. Faciliteiten zijn matig, maar het uitzicht, vooral 's avonds, is prachtig. We kopen tickets voor de overtocht naar Helsinki en gaan alvast even de stad in.

De volgende dag Tallinn in. Prachtig weer, mooie stad. Een cultureel festival fleurt de boel nog extra op: op allerlei plaatsen podia met optredende artiesten. Het is ontzettend druk: we zien meer toeristen (vooral tourgroepen) dan de hele trip tot nu toe. We besluiten eens buiten de deur te eten. Niet exact de lokale keuken (Indiaas; Estst lijkt ons niet heel bijzonder), wel lekker.

De boot vertrekt om 7:30 naar Helsinki, dus vroeg op. We rijden door naar Lahti, om morgen (maandag) naar winkels te kunnen gaan waar onze kookplaat verkocht wordt voor advies en reserveonderdelen en eventueel reparatie. We hebben een mooie camping aan een meer en houden een rustige middag.

De winkels zijn geen succes: in de eerste wordt geen woord Engels gesproken, zodat we niet eens het probleem kunnen uitleggen, de tweede is opgedoekt.

We rijden door naar Puumala, midden in het merengebied in zuidoost Finland. Weer een prachtige camping aan een meer. 's avonds stoken we een kampvuur Waar kan dat nog dezer dagen in Europa?

De hele nacht heeft het gegoten. We varen over naar Neringa, een schiereiland voor de kust. Het "schierstuk" ligt in Kaliningrad (Rusland); zonder Russisch visum kun je er dus alleen met de boot komen. We moeten € 40 (retour) betalen voor een overtocht van vijf minuten. De Baltische landen zijn al niet echt goedkoop en voor alles wat op toersisten gericht is betaal je de hoofdprijs. Het schiereiland is vol met dagjesmensen. We wandelen een paar keer de prachtige duinen op, rijden door tot de Russische grens en kamperen draar vlak in de buurt.

De volgende dag huren we fietsen, maar we zijn na anderhalf uur weer terug omdat het begint te regenen.

Terug op het vaste land bekijken we Klaipéda. De plaatsen in deze streek hebben allemaal Duitse (Pruisische) wortels en dat is goed te zien aan de bouw. Daarna verder naar Palenga. Volgens onze Lonely Planet zou er de grootste vlooienmarkt van de Baltische landen zijn, maar nu wreekt zich dat het een versie van 20 jaar geleden is: er staan alleen gloednieuwe gebouwen.

We rijden naar Letland. Het valt op hoe dunbevolkt het gebied is. De eerste Letse camping is fantastisch: helemaal voor onszelf en een prachtig uitzicht over een meer. Het weer blijft ontzettend wisselend.

De volgende plaats die we bekijken is Kuldiga. Heel veel huizen zijn slecht onderhouden. We zien weer zo'n overblijfsel uit Sovjettijden: voor iedere persoon die daadwerkelijk werkt aan  openbare voorzieningen (bestrating, asfaltering, groenvoorziening, plaatsen strandmeubilair etc. ) is er tenminste een die toe staat of zit te kijken. We hebben dit systematisch bekeken en geen uitzondering op deze regel gevonden.

We gaan door naar Riga, een korte rit. Omdat we de dieselkookplaat nu niet kunnen gebruiken en steeds op petroleum of Camping Gaz moeten koken willen we nog Camping Gaz kopen. Er zouden drie winkels in Riga moeten zijn (4 in Letland), dus we gaan op zoek. We vinden alleen iets vergelijkbaars dat niet blijkt te passen. Het valt op hoe luxe de grote supermarkten zijn. Albert Heijn XXL is er niets bij.

We maken een lange strandwandeling bij Jürmala. Het weer is prachtig.

Riga in. Het is een levendige stad met een leuke, maar vrij kleine oude kern. 's nachts (Jan) al niet helemaal lekker, het knapt niet op, dus snel terug en naar bed. Aan het einde van de avond gelukkig al veel beter.

Er is een jaarlijkse markt bij het ethnologisch museum van Riga. Het is gigantisch druk. Het is wel vooral verkoop en weinig demonstratisch, maar heel gezellig. Daarna rijden we door naar Sigulda.

We huren fietsen en proberen een uitgezette fietsroute te rijden. Dat lukt gedeeltelijk, maar het is ook veel zoeken. Al met al een mooie rit met wel veel steile stukken. We laten de kastelen een beetje links liggen en genieten vooral van de omgeving. 's avonds is er een gigantisch onweer. Het goede nieuws: er is veel wildlife; het slechte nieuws: het zijn uitsluitend muggen. We bedenken weer allerlei antimuggenstrategieën voor de grote reis.

Eerst door naar Cesis. Schilderachtig plaatsje en kasteel bekeken. Er zijn geen lampen bij de trappen, maar je krijgt een lantaarntje met een kaarsje mee. We besteden onze laatste Lats  (Latten?)en gaan naar Estland. De euro's daar zijn toch wel weer makkelijk. De grens stelt weer niks voor de complete controlepost staat er nog wel, maar er is gewoon een weg omheen gelegd. Voor de zekerheid toch nog niet weggedaan? Weer een prachtige camping in een parkachtige omgeving.