We bekijken Tartu, de tweede stad van Estland met de oudste universiteit. Vriendelijke sfeer, zeker in het zonnetje. De botanische tuin is niet spectaculair, het lijkt op een tuincentrum in Nederland.

Door naar Lahemaa National Park, het grootste nationale park van Estland, in het noorden tegen de kust.Op de camping staan interessante auto's: een HZJ 75 uit Australië en een tot camper omgebouwde "Maltezer Kreuz" ambulance met Nederlands kenteken. De HZJ 75 is van Nick en Mary Jane. Ze zijn vanaf Wladiwostok onderweg naar west Europa en zullen daar nog rondtrekken en in Nederland familie bezoeken. Ze overnachten in een tent of als he koud is in hotels. Als we het zien zijn we wel weer blii met Dappere Dodo. Hun verhaal om aan een Russisch visum te komen is afschrikwekkend en leerzaam. We huren fietsen en maken een prachtige tocht door het park.

De volgende dag doen we het rustig aan. We rijden met de auto een eindje verderop in het park en maken daar nog een wandeling,gedeeltelijk door het bos en gedeeltelijk langs de kust. Opvallend zijn de grote zwerfkeien. We lezen ook verbijsterende verhalen over de Sowvettijd: een dorp aan de kust dat om onduidelijke redenen helemaal van zee werd afgegrendeld en daarbij de middelen van bestaan ontnam, zodat 80% van de bevolking vertrok.

De derde dag in het park is het weer minder en de voorspelling voor 's middags is niet gunstig. We maken 's ochtends nog een derde wandeling, eerst langs de kust, waarbij we verschillende wachttorens in desolate toestand zien, daarna door het bos, met veel van het langzamerhand overbekende zoemende en stekende "wildlife".

's middags rijden we door naar Tallinn, naar een camping bij de Jachthaven. Faciliteiten zijn matig, maar het uitzicht, vooral 's avonds, is prachtig. We kopen tickets voor de overtocht naar Helsinki en gaan alvast even de stad in.

De volgende dag Tallinn in. Prachtig weer, mooie stad. Een cultureel festival fleurt de boel nog extra op: op allerlei plaatsen podia met optredende artiesten. Het is ontzettend druk: we zien meer toeristen (vooral tourgroepen) dan de hele trip tot nu toe. We besluiten eens buiten de deur te eten. Niet exact de lokale keuken (Indiaas; Estst lijkt ons niet heel bijzonder), wel lekker.

De boot vertrekt om 7:30 naar Helsinki, dus vroeg op. We rijden door naar Lahti, om morgen (maandag) naar winkels te kunnen gaan waar onze kookplaat verkocht wordt voor advies en reserveonderdelen en eventueel reparatie. We hebben een mooie camping aan een meer en houden een rustige middag.

De winkels zijn geen succes: in de eerste wordt geen woord Engels gesproken, zodat we niet eens het probleem kunnen uitleggen, de tweede is opgedoekt.

We rijden door naar Puumala, midden in het merengebied in zuidoost Finland. Weer een prachtige camping aan een meer. 's avonds stoken we een kampvuur Waar kan dat nog dezer dagen in Europa?

De hele nacht heeft het gegoten. We varen over naar Neringa, een schiereiland voor de kust. Het "schierstuk" ligt in Kaliningrad (Rusland); zonder Russisch visum kun je er dus alleen met de boot komen. We moeten € 40 (retour) betalen voor een overtocht van vijf minuten. De Baltische landen zijn al niet echt goedkoop en voor alles wat op toersisten gericht is betaal je de hoofdprijs. Het schiereiland is vol met dagjesmensen. We wandelen een paar keer de prachtige duinen op, rijden door tot de Russische grens en kamperen draar vlak in de buurt.

De volgende dag huren we fietsen, maar we zijn na anderhalf uur weer terug omdat het begint te regenen.

Terug op het vaste land bekijken we Klaipéda. De plaatsen in deze streek hebben allemaal Duitse (Pruisische) wortels en dat is goed te zien aan de bouw. Daarna verder naar Palenga. Volgens onze Lonely Planet zou er de grootste vlooienmarkt van de Baltische landen zijn, maar nu wreekt zich dat het een versie van 20 jaar geleden is: er staan alleen gloednieuwe gebouwen.

We rijden naar Letland. Het valt op hoe dunbevolkt het gebied is. De eerste Letse camping is fantastisch: helemaal voor onszelf en een prachtig uitzicht over een meer. Het weer blijft ontzettend wisselend.

De volgende plaats die we bekijken is Kuldiga. Heel veel huizen zijn slecht onderhouden. We zien weer zo'n overblijfsel uit Sovjettijden: voor iedere persoon die daadwerkelijk werkt aan  openbare voorzieningen (bestrating, asfaltering, groenvoorziening, plaatsen strandmeubilair etc. ) is er tenminste een die toe staat of zit te kijken. We hebben dit systematisch bekeken en geen uitzondering op deze regel gevonden.

We gaan door naar Riga, een korte rit. Omdat we de dieselkookplaat nu niet kunnen gebruiken en steeds op petroleum of Camping Gaz moeten koken willen we nog Camping Gaz kopen. Er zouden drie winkels in Riga moeten zijn (4 in Letland), dus we gaan op zoek. We vinden alleen iets vergelijkbaars dat niet blijkt te passen. Het valt op hoe luxe de grote supermarkten zijn. Albert Heijn XXL is er niets bij.

We maken een lange strandwandeling bij Jürmala. Het weer is prachtig.

Riga in. Het is een levendige stad met een leuke, maar vrij kleine oude kern. 's nachts (Jan) al niet helemaal lekker, het knapt niet op, dus snel terug en naar bed. Aan het einde van de avond gelukkig al veel beter.

Er is een jaarlijkse markt bij het ethnologisch museum van Riga. Het is gigantisch druk. Het is wel vooral verkoop en weinig demonstratisch, maar heel gezellig. Daarna rijden we door naar Sigulda.

We huren fietsen en proberen een uitgezette fietsroute te rijden. Dat lukt gedeeltelijk, maar het is ook veel zoeken. Al met al een mooie rit met wel veel steile stukken. We laten de kastelen een beetje links liggen en genieten vooral van de omgeving. 's avonds is er een gigantisch onweer. Het goede nieuws: er is veel wildlife; het slechte nieuws: het zijn uitsluitend muggen. We bedenken weer allerlei antimuggenstrategieën voor de grote reis.

Eerst door naar Cesis. Schilderachtig plaatsje en kasteel bekeken. Er zijn geen lampen bij de trappen, maar je krijgt een lantaarntje met een kaarsje mee. We besteden onze laatste Lats  (Latten?)en gaan naar Estland. De euro's daar zijn toch wel weer makkelijk. De grens stelt weer niks voor de complete controlepost staat er nog wel, maar er is gewoon een weg omheen gelegd. Voor de zekerheid toch nog niet weggedaan? Weer een prachtige camping in een parkachtige omgeving.