Uitzicht op Afrika

Eerst La Rocia bij daglicht bekeken. Het is een pelgrimsoord waar "Hermandados" (broederschappen) van overal uit Spanje huizen hebben met prachtige gevels. Alle wegen zijn zandwegen en bij ieder huis zijn hekken om paarden aan vast te maken. We zien nauwelijks paarden, alleen een paar voor de toeristen. Het oogt heel leeg. Normaal zijn steden op zondagochtend saai, maar hier draagt het bij aan de sfeer. We lezen dat het grote feest met Pinksteren is, dan kunnen er meer dan een miljoen mensen komen. Dat maakt duidelijk waarom de straten zo breed en de pleinen zo groot zijn. Daarna op weg naar Tarifa, voor ons ook historische grond. Eerst staat de navigatie op de kortste route zonder autowegen. Eerst een paar leuke onverharde wegen met zelfs een rivierdoorgang (ja, ja, we hadden het al voorspeld). Welliswaar niet meer dan een centimeter of twintig diep, maar het begin is er. In de buitenwijken van Sevilla worden de straatjes die de navigatie kiest wel erg smal en als we tegen een afgesloten weg aanlopen kiezen we toch maar voor de snelste route met autowegen. Scheelt meteen een uur. Als we dit opschrijven zitten we in Tarifa en kijken vanaf de camping uit over Afrika. IJs en weder dienende (valt mee, vanmiddag regende het een beetje, maar nu zitten we weer in een (schraal) zonnetje) morgen over naar Marokko.