Van Veyrignac naar Lienen

Een video van de greenlane vind je hier.

Veyrignac

We maken een mooie trip door afwisselend landschap. 's nachts heeft het geregend, maar overdag is het mooi. 's avonds "hog roast": varkensvlees dat aan een spit boven een houtvuur gebraden wodt. De vrouwen hebben zich echt uitgesloofd om er iets moois van te maken door allerlei gerechten te maken. De Engelse keuken is duidelijk te herkennen, maar het is lekker en gezellig.

Vrijdag, de laatste dag wordt de moeilijkste met voor het eerst diepe modder. 's ochtends is goed te doen, maar 's middags volgt de vuurproef als we door een terrein moeten waar heel grote voertuigen gehakte bomen hebben afgevoerd en waar diepe modderkuilen ontstaan zijn. Het blijkt allemaal mee te vallen: het is wel diep, maar de ondergrond is hard, zodat er toch met matige snelheid door te komen is. Niemand komt vast te zitten en de lieren en sleepkabels komen er niet aan te pas. De grote schrij komt op de terugweg: opeens gaan er vijf waarschuwingslampjes branden. De auto lijkt nog normaal te rijden en we gaan dus oorzichtig verder naar het kamp. Gelukkig zijn er experts in de buurt: een van de deelnemers heeft zijn 38 jaar oude Toyota zelf gerestaureerd en ook een van de gidsen heeft duidelujk eerder een open motorkap gezien. De oorzaak is al snel duidelijk: de dynamo laadt niet bij. Juist als we een afspraak met een door een Nederlander gerunde Franse garage gemaakt hebben en ons mentaal voorbereiden op een extra week Frankrijk in afwachting van onderdelen suggereert Richard, de gids, om als laatste poging de dynamo terwijl de motor loopt met de hogedrukspuit schoon te spuiten, om eventuele resten van het modderbad te verwijderen. Het werkt! De lampjes gaan uit en de motor auto gedraagt zich normaal. Na deze toestanden zijn we nog tweeuur bezig om de auto weer naar normale reisstand terug te bouwen: boeklon eraf,  27 MHz opruimen, zonnepaneelafdekkin eraf, reserveband en tonnetje terug. Tenslotte gaan we nog een keer samen met de groep eten.

Diefstal op de terugreis

We zijn om acht uur weg, als eerste van de groep en gaan via de autoroute terug. De auto heeft altijd al getrild bij een kilometer of tachtig, maar nu is het veel erger dan anders. Bij de eerste stop eens goed naar de wielen gekeken: er zit een grote klodder modder aan het rechter voorwiel; helpt vast niet bij de balans. Schoongemaakt en daarna blijkt de auto zich normaal te gedragen. We hebben ook gezien dat dit wiel helemaal geen balanceergewichten heeft. Binnenkort eens langs de KwikFit, misschien is dan het "normale" trillen ook over. We hebben besloten langs huis te rijden om de Camping-gaz-tank op te halen, omdat weer  problemen met de kookplaat gehad hebben en een back-up willen. Als we weer in willen stappen na een laatste koffiestop op een parkeerplaats vlak boven Parijs blijkt dat de telefoon van Jan en de tas van Margriet zijn gestolen. We hebben de auto steeds in het zicht gehad, maar niet op slot gedaan. Dom, dom, dom… Onder andere twee telefoons, een fototoestel en waardepapieren weg. We proberen alles te laten blokkeren. Voor een telefoon en de bankpassen gaat dat vlot, ondanks het feit dat we geen telefoon meer hebben om te bellen. T-Mobile is een ramp. Site werkt niet goed, niet bereikbaar, etc. Uiteindelijk zal pas maandag alles afgehandeld zijn. Youp van 't Hek moet maar weer eens in actie komen.
We besluiten om aan ons oorspronkelijke plan vast te houden en toch maandag direct door te gaan naar Duitsland. Met oude spullen en één nieuw aangeschafte telefoon met prepaid abonnement kunnen we toch op pad. Wanneer de vervangers van telefoonkaarten en bankpassen binnen zijn laten we die wel opsturen. We doen het schoonmaken van de auto nog eens grondig over; kost een halve middag.

Lienen

In Lienen voert Innovation Campers alle afgesproken reparaties uit. Het blijkt vlotter te gaan dan gedacht: aan het einde van de middag is alles klaar.